ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္၊လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ဆုိတာေတြနဲ႕တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈဆိုတာ သူ႕စည္းနဲ႕သူ ႐ွိရမယ့္၊ ႐ွိအပ္မယ့္ အရာေတြလုိ႕ျမင္ပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုတာ အင္မတန္မွ အေလးထားရမယ့္ ႏိုင္ငံမ်ိဳးပါ။
အဓိကျပႆနာက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့လူဦးေရအမ်ားဆံုးႏိုင္ငံႀကီး ၂ ႏိုင္ငံနဲ႕ ထိစပ္ေနရလုိ႕ပါ။ အဲဒါထက္ ဆိုးတာက အဲဒီ ႏွစ္ႏိုင္ငံထဲမွာ အေ႐ွ႕တ႐ုတ္ျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံမဟုတ္ပါဘူး။
ခ်မ္းသာလာေလ၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈတို႕ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈတို႕ကို ေ႐ွ႕တန္းတင္လာေလ လုပ္မွာမဟုတ္ပဲ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကုိပဲ ေ႐ွ႕တန္းတင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္႐ွိ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ဟာ လူသားခ်င္း
စာနာေထာက္ထားမႈတို႕ ၊ တန္ဖိုးထားမႈအျပန္အလွန္ေလးစားမႈတို႕ဆိုတဲ့ ေလာကပါလက်င့္၀တ္ေတြ ေခါင္းပါးတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႕မွာ သန္း၁၆၀၀ ေလာက္ လူဦးေရ႐ွိၿပီး၊ အမ်ားစုက ေယာက်္ားေတြ။
က်ေနာ္တို႕မွာ သန္း၆၀ ၀န္းက်င္သာလူဦးေရ႐ွိၿပီး အမ်ားစုက မိန္းမေတြ။ သူတို႕ လူေတြထဲ သန္း၁၀၀ေလာက္ က်ေနာ္တို႕ တိုင္းျပည္ထဲ လွ်ံက်လိုက္ရင္ကို ျမန္မာဆိုတာလူနည္းစု၊ တ႐ုတ္အမ်ားစုေနတဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ သန္း ၁၀၀ ဆိုတာ သူတို႕အတြက္ ဘာမွ မေျပာပ ေလာက္ဘူး။
မႏၱေလးလို႕ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေပၚမွာ ျမန္မာစကားတလံုးမွမတတ္ပဲ ႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ကိုင္ၿပီး ေနေနၾကတဲ့ တ႐ုတ္ေတြ..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ..။
လူသားခ်င္းစာနာစိတ္တို႕၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈတုိ႕ကို ေ႐ွ႕တန္းတင္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆိုရင္ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲဆင္းရဲ၊ အိမ္ဦးခန္း၀င္ၿပီး ေစာ္ကားတဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္မွာမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီလူေတြက ေငြကလြဲၿပီး ဘာမ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္တဲ့ မသိတဲ့ ေလာကပါလေခါင္းပါးတဲ့ လူေတြ။ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားတိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတေတြသာမက ျမစ္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြ၊ ဆိပ္ကမ္းေတြ၊ ေျမႀကီးေတြကို ပါလက္ညိႈးထိုး၀ယ္လာတာေပါ့။
အိမ္နီးခ်င္း ဆင္းရဲ လုိ႕ေခ်းမိငွားမိတာက စ လို႕၊ အိမ္ထဲ ၀င္ခ်င္သလို၀င္၊ ထြက္ခ်င္သလိုထြက္၊ ဟိုအပင္က အသီးခူးစား၊ ဒီပစၥည္းယူသံုးခ်င္သလုိသံုး လုပ္႐ုံသာမက ကိုယ့္သမီးပ်ိဳေတြကိုပါ ပေရာ္ပရီ ထိကပါးရိကပါးလုပ္ခံေနရၿပီ။
မိနး္မ႐ွားတဲ့အတြက္ သတို႕သမီး၀ယ္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥေတြအထိျဖစ္လာတာ လူကုန္ကူးခံရတာေတြစတာေတြကို အားလံုးၾကားေနၾကမွာပါ။ တခ်ိဳ႕က သားမွတ္မွတ္မယားမွတ္မွတ္ေပါင္းဖို႕၀ယ္တာ႐ွိသလို တခ်ိဳ႕က အေပ်ာ္မယားအဆင့္ေလာက္ပဲထားတာ၊ တခ်ိဳ႕က တႏွစ္ေလာက္ေပါင္းၿပီး တဆင့္ျပန္ေရာင္းစားပစ္တာ၊ အဆိုးဆံုးက ဆင္းရဲတဲ့ေကာင္ေတြကပါ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၊ သံုးေယာက္ေပါင္း စပ္တူ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြကို ၀ယ္တာတဲ့။
ဒါ က်ေနာ္တို႕ဆင္းရဲလို႕ခ်ည္းပဲေၾကာင့္ ခံေနရတာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို႕ေတြ၊ ျပည္သူေတြမွာ အကာအကြယ္မဲ့လို႕ခံေနရတာ။
က်ေနာ္တုိ႕ ႏိုင္ငံသားတဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းကို လံုေလာက္တဲ့အကာအကြယ္မွမေပးရင္. . .
႐ွိ႐ွိသမွ် ျမစ္ေတြေခ်ာင္းေတြ၊ ဆိပ္ကမ္းေတြ၊ ေျမႀကီးေတြ လက္ညိႈးထိုးသမွ်ေရာင္းေပးၿပီး၊ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ခြင့္ေပးေနဦးမယ္ဆိုရင္. . .
ျမန္မာျပည္ဆိုတာ နာမည္ပဲ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္.။
ခ်ိဳတူးေဇာ္
No comments:
Post a Comment